Prezes Urzędu Regulacji Energetyki zaktualizował wykaz agregatorów, dodając dwa nowe podmioty w kwietniu 2025 roku. Obecnie w oficjalnym rejestrze znajduje się siedem firm uprawnionych do świadczenia usług agregacji na polskim rynku energii.
22 kwietnia do wykazu wpisano ARAGO S.A. z miejscowości Kominy w gminie Brodnica, która planuje rozpocząć świadczenie usług agregacji 31 października 2025 roku. Spółka będzie działać na obszarze obsługiwanym przez pięciu operatorów systemów dystrybucyjnych: Energa-Operator, Enea Operator, PGE Dystrybucja, Stoen Operator oraz Tauron Dystrybucja.
Dzień później, 23 kwietnia, rejestr uzupełniono o DCAC CHOCIWEL Sp. z o.o. z Legionowa. Firma ta zamierza rozpocząć świadczenie usług agregacji od 1 października 2025 roku, również obejmując swoim zasięgiem obszary działania wszystkich głównych operatorów dystrybucyjnych w kraju.
Zgodnie z obowiązującymi przepisami, agregacja polega na łączeniu wielkości mocy lub energii elektrycznej oferowanej przez różnych uczestników rynku – odbiorców, wytwórców energii elektrycznej lub posiadaczy magazynów energii – z uwzględnieniem możliwości technicznych sieci. Celem tej działalności jest sprzedaż energii elektrycznej, świadczenie usług systemowych lub usług elastyczności na rynkach energii elektrycznej.
Przedsiębiorcy planujący świadczyć usługi agregacji muszą złożyć wniosek o wpis do wykazu prowadzonego przez Prezesa URE oraz spełnić określone ustawowo warunki. Warto podkreślić, że agregator ma obowiązek potwierdzić podjęcie działalności, przedstawiając kopię zawartej umowy agregacji, fakturę za wykonaną usługę lub inny dokument potwierdzający realizację celu agregacji. W przypadku niepodjęcia działalności w ciągu sześciu miesięcy od wpisu, Prezes URE wykreśla podmiot z wykazu.
Rozwój rynku agregacji stanowi istotny element transformacji energetycznej Polski. Agregatorzy odgrywają kluczową rolę w integracji rozproszonych źródeł energii z systemem elektroenergetycznym, umożliwiając efektywne zarządzanie popytem i podażą energii. Dzięki łączeniu mniejszych jednostek wytwórczych i odbiorczych w większe wirtualne portfolia, możliwe jest zwiększenie elastyczności systemu energetycznego oraz lepsze wykorzystanie potencjału odnawialnych źródeł energii. Jest to szczególnie ważne w kontekście rosnącego udziału niestabilnych OZE w miksie energetycznym oraz dążenia do dekarbonizacji gospodarki.
Źródło: URE
