Jak powstają ogniwa słoneczne w Meksyku?

Laboranci, fot. Politechnika Łódzka
Laboranci, fot. Politechnika Łódzka
Czas1 min

Na początku lipca 2024 roku, dr hab. inż. Katarzyna Znajdek, prof. , liderka zespołu badawczego Fotowoltaiki cienkich warstw w Katedrze Przyrządów Półprzewodnikowych i Optoelektronicznych na Wydziale EEIA, wróciła z fascynującego, miesięcznego stażu badawczego w Meksyku. Swoje badania prowadziła w Instytucie Energii Odnawialnych Narodowego Autonomicznego Uniwersytetu Meksyku (IER-UNAM) w Temixco, Morelos.

Podczas tej wizyty dołączyła do zespołu IER-UNAM, aby wspólnie pracować nad projektem „Antimony sulphide selenide thin film solar cells and prototype modules by chemical deposition”. Celem projektu jest optymalizacja procesu wytwarzania cienkowarstwowych ogniw słonecznych na bazie siarczko-selenku antymonu (Sb-S-Se) przy użyciu chemicznych metod osadzania.

Współpraca z uniwersytetem UNAM w Meksyku rozpoczęła się dzięki udziałowi zespołu z PŁ w międzynarodowym projekcie COST Action CA21148 – Research and International Networking on Emerging Inorganic Chalcogenides for Photovoltaics (RENEW-PV). Projekt ten otworzył przed naukowcami z całego świata nowe możliwości współpracy w dziedzinie technologii fotowoltaiki, a także zapewnił wsparcie finansowe dla tego przedsięwzięcia ( w ramach grantu wewnętrznego Short-Term Scientific Misssion).

Prof. PŁ Katarzyna Znajdek opisuje swoje doświadczenia z pobytu w Meksyku:

„Podczas stażu w IER-UNAM zdobyłam nowe, praktyczne umiejętności w pracy laboratoryjnej. Krok po kroku nauczyłam się, jak zespół IER w Temixco wytwarza cienkowarstwowe ogniwa słoneczne na bazie siarczko-selenku antymonu. Wszystkie warstwy struktury fotowoltaicznej osadzane są w kąpieli chemicznej. W ten sposób udało mi się stworzyć kilkadziesiąt działających ogniw słonecznych. Cały czas miałam wsparcie wspaniałej grupy laborantek oraz szefa zespołu, doktora Naira. W Meksyku mogłam na bieżąco sprawdzać jakość działania nowo wytworzonych ogniw, mierząc ich parametry podczas bezpośredniej ekspozycji na słońce.”

Etap procesu wytwarzania ogniw słonecznych, fot. Politechnika Łódzka
Etap procesu wytwarzania ogniw słonecznych, fot. Politechnika Łódzka

Badaczka podkreśla również, że staż był dla niej niesamowitym doświadczeniem zarówno zawodowym, jak i kulturalnym.

„Meksykańscy naukowcy z IER-UNAM przyjęli mnie z niezwykłą życzliwością i otwartością. Cieszę się, że mogłam poznać takiego entuzjastę nauki jak dr P. Karunakaran Nair. Serdecznie dziękuję całej ekipie laboratorium, a szczególnie laborantce Yareli Colín García, za profesjonalną pomoc i cenne wskazówki. Na szczególne podziękowania zasługuje również dr Esteban Ojuda, który bezpośrednio przyczynił się do rozpoczęcia naszej polsko-meksykańskiej współpracy.”

Zespoły Fotowoltaiki cienkich warstw w Politechnice Łódzkiej oraz IER-UNAM planują kontynuować współpracę. Obecnie pracują nad publikacją naukową, która wykorzysta wyniki eksperymentów przeprowadzonych podczas wizyty prof. PŁ Katarzyny Znajdek w Meksyku. Kolejnym krokiem będzie przygotowanie wspólnego wniosku o projekt badawczy dotyczący cienkowarstwowych ogniw fotowoltaicznych na bazie siarczko-selenku antymonu.

Źródło: Politechnika Łódzka