W 2024 roku eksport surowców wtórnych z Unii Europejskiej do krajów spoza UE wyniósł 35,7 mln ton, co oznacza spadek o 8,2% w porównaniu z rokiem poprzednim. Warto odnotować, że rok 2023 był rekordowy pod względem eksportu tych materiałów, osiągając najwyższy poziom 38,9 mln ton w ciągu ostatnich dwóch dekad.
Mimo spadku w 2024 roku, wielkość eksportu surowców wtórnych była wciąż o 58,5% wyższa niż w 2004 roku, co stanowi wzrost o 13,2 mln ton.
Jednocześnie import surowców wtórnych do UE z krajów spoza Wspólnoty wzrósł znacząco, osiągając 46,7 mln ton w 2024 roku, co stanowi wzrost o 7,0 mln ton (+17,5%) w porównaniu z rokiem 2023. W perspektywie długoterminowej, od 2004 roku import zwiększył się o 7,2% (+3,1 mln ton).
W strukturze eksportu dominują metale, które w 2024 roku stanowiły ponad połowę (53,3%) całkowitego eksportu surowców wtórnych z UE, osiągając 19,0 mln ton. Na drugim miejscu znalazł się papier i tektura (5,5 mln ton; 15,3%), a na trzecim materiały organiczne (4,4 mln ton; 12,2%).
Jeśli chodzi o import, największą kategorią były materiały organiczne (28,4 mln ton), które stanowiły 60,7% całkowitego importu surowców wtórnych do UE. Na drugim miejscu znalazły się minerały z 6,8 mln ton (14,5%), a na trzecim metale z 6,3 mln ton (13,5%).
Podobnie jak w 2023 roku, Turcja pozostała głównym odbiorcą eksportu surowców wtórnych z UE w 2024 roku, z wolumenem 12,3 mln ton. Kolejnymi odbiorcami były Wielka Brytania (3,8 mln ton), Indie (3,1 mln ton), Egipt (1,8 mln ton) i Szwajcaria (1,6 mln ton).
Import surowców wtórnych do UE w 2024 roku pochodził głównie z Brazylii (9,8 mln ton), Argentyny (7,8 mln ton), Wielkiej Brytanii (4,5 mln ton), Ukrainy (4,2 mln ton) i Indonezji (2,4 mln ton).
Przepływy handlowe surowców wtórnych mają istotne znaczenie dla transformacji energetycznej i gospodarki obiegu zamkniętego w Europie. Recykling materiałów, zwłaszcza metali, wymaga znacznie mniej energii niż produkcja pierwotna, co bezpośrednio przekłada się na redukcję emisji gazów cieplarnianych. Wzrost importu surowców organicznych może wskazywać na rosnące wykorzystanie biomasy w europejskiej energetyce jako alternatywy dla paliw kopalnych. Jednocześnie spadek eksportu surowców wtórnych może sugerować, że więcej tych materiałów pozostaje w europejskim obiegu gospodarczym, co jest zgodne z celami strategii Europejskiego Zielonego Ładu. Efektywne zarządzanie przepływami surowców wtórnych jest kluczowym elementem dążeń UE do osiągnięcia neutralności klimatycznej i budowy bardziej zasobooszczędnej gospodarki.
