Zespół naukowców Politechniki Śląskiej z Katedry Chemii Organicznej, Bioorganicznej i Biotechnologii Wydziału Chemicznego dokonał niezwykłego przedsięwzięcia. Badacze zsyntetyzowali polimery, które do niedawna były bardzo drogie. To pomoże usprawnić prowadzenie badań z wielu dyscyplin naukowych m.in. nanomedycyny i telekomunikacji.
Dr hab. inż. Dawid Janas, prof. PŚ kieruje zespołem, który w ramach grantów z NCN i NAWA prowadził badania nad polimerami i nanorurkami. Wyniki tych badań okazały się przełomowe.
– Dzięki synergistycznemu połączeniu kompetencji z zakresu chemii polimerów i nanomateriałów, dokonaliśmy przełomu w zakresie oczyszczania jednościennych nanorurek węglowych, co otwiera drogę do zastosowania tych bardzo obiecujących materiałów w wielu gałęziach gospodarki takich jak nanomedycyna, telekomunikacja czy mikroelektronika. Jednościenne nanorurki węglowe otrzymuje się w formie mieszanin zawierających kilka do kilkunastu typów nanorurek o różnych właściwościach. By umożliwić ich wykorzystanie w przemyśle, należy taką złożoną mieszaninę rozdzielić na czynniki pierwsze – wyjaśnia dr hab. inż. Dawid Janas, prof. PŚ. Naukowiec dodaje, że owe nanorurki są bardzo małe (średnica w zakresie jednej miliardowej metra), a to sprawia, że ich oczyszczanie stanowi duże wyzwanie.
– W mojej grupie otrzymaliśmy szerokie spektrum polimerów, które przebadaliśmy pod kątem możliwości oczyszczania takich mieszanin. Odkryliśmy, że jeden z otrzymanych polimerów posiada niezwykłą tendencję do owijania się wokół tylko jednego typu nanorurek (tych o najmniejszym rozmiarze) spośród kilkunastu, dzięki czemu wydzieliliśmy ten nanomateriał i zademonstrowaliśmy jego duży potencjał aplikacyjny dodaje dr hab. inż. Janas.
Skomplikowana procedura doprowadziła do ważnych wniosków, dzięki którym naukowcy z całego świata będą mogli wykorzystać to rozwiązanie przy prowadzeniu własnych badań. Osiągnięcie ma bowiem interdyscyplinarny charakter, gdyż nanorurki węglowe mają szerokie spektrum potencjalnych zastosowań dotykające wiele obszarów nauki. – Jesteśmy przekonani, że prostota zaproponowanej metody pozwoli na znaczne usprawnienie prowadzenia badań nad tym nanomateriałem przez naukowców z całego świata – dodaje dr hab. inż. Janas.
Dużym atutem tego osiągnięcia jest także fakt, że wykorzystując innowacyjne techniki syntezy opracowywane przez grupę badaczy z Politechniki Śląskiej w ostatnich latach, można otrzymywać polimery do badań w relatywnie niedrogi sposób, nawet dziesięciokrotnie taniej niż do tej pory.
