Dr inż. Aleksandra Kuryłowicz-Cudowska oraz mgr inż. Krzysztof Pyrchla znaleźli się w gronie stypendystów ministra nauki.
Dr inż. Aleksandra Kuryłowicz-Cudowska, inżynieria lądowa, geodezja i transport, Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska. Jest adiunktem w Katedrze Wytrzymałości Materiałów na WILiŚ. Prowadzona przez nią działalność naukowa ukierunkowana jest na doświadczalne i numeryczne rozpoznanie zjawisk termicznych w młodym betonie. W swojej dotychczasowej pracy badawczej dowiodła, że możliwy jest opis rozwoju wytrzymałości betonu na ściskanie jako funkcji uwzględniającej wpływ połączonych efektów czasu i temperatury. Wraz z zespołem pod kierownictwem prof. Krzysztofa Wildego opracowała system monitorowania zmian w czasie rzeczywistej wytrzymałości betonu twardniejącego w konstrukcji, który wdrożono podczas budowy największego w Europie przęsła mostu extradosed. W dotychczasowym dorobku posiada 28 artykułów naukowych, w tym 12 w czasopismach z listy JCR. W latach 2021-2022 była kierownikiem projektu badawczego pt. „Wpływ warunków pielęgnacji na rozwój temperatury betonu – analiza warunków brzegowych w ujęciu doświadczalnym i numerycznym”, który był finansowany przez Narodowe Centrum Nauki (NCN) w ramach konkursu MINIATURA.
Mgr inż. Krzysztof Pyrchla, inżynieria materiałowa, Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska. Ukończył studia na Wydziale Fizyki Technicznej i Matematyki Stosowanej uzyskując tytuł inżyniera. Następnie studiował optoelektronikę na Wydziale Elektroniki, Telekomunikacji i Informatyki, gdzie uzyskał tytuł magistra. Prowadzi badania nad nowymi nanostrukturami sensorycznymi, skupiając się przede wszystkim na nanoribonach fosforenowych w kontekście potencjonalnego zastosowania w optycznej sensoryce nanomechanicznej. Będąc Szkole Doktorskiej na Politechnice Gdańskiej kierował projektem Diamentowy Grant poświęconym opracowaniu multiskalowego modelowania tego rodzaju struktur, które pozwoli na efektywne ich projektowanie. Był również stypendystą w projekcie QUNNA, w ramach którego pracował nad symulacjami ab initio odziaływania nanodiamentów z centrami barwnymi NV z związkami organicznymi i ich wpływem na fluorescencje tych nanocząstek. W celu badania możliwości wykorzystania nieliniowego rozpraszania światła (Hyper–Rayleigh scattering) na nanostrukturach fosofrenowych odbył staże w grupie, którą kierował prof. Pierre-Francois Brevet (Institut Lumière Matière, Lyon1) oraz prof. Thomas Buergi (Université de Genève). Swoje badania prowadzi w zespole dr. hab. inż. Roberta Bogdanowicza, prof. PG.
Źródło: Politechnika Gdańska
